Það hefur gránað í fjöll, og haustvindarnir æða naprir milli húsa. Samt hlakka ég til komandi vetrar. Þegar áin streymir milli skara, og raddirnar berast óravegu í stillunum milli okkar tveggja, í mánuðinum með járnnafnið. Þegar orðin eru einsog kalt stál og það er málmbragð milli tanna. — MAGNÚS SIGURÐSSON